Op een dag werd ik wakker en vroeg mezelf af:
Is dit het? Hoort mijn leven er zo uit te zien?
Ik bedoel, ik eet, drink, ga naar mijn werk, vervul mijn plichten en ga slapen. Maar eerlijk gezegd had ik geen zin meer om op te staan alleen maar om aan mijn verplichtingen te voldoen. Het voelde alsof ik geen echte vreugde of betekenis in mijn leven had.
Ik vroeg God: U hebt de mens geschapen. Waar is hij eigenlijk voor bedoeld? Terwijl ik nadacht over de schepping van de mens, herinnerde ik me wat er in Genesis staat geschreven:
“En Yahve-God vormde de mens uit het stof van het veld en blies in zijn neusgaten de levensadem, en zo werd de mens een levend wezen.”
Zie je, God schiep de mens om een relatie met Hem te hebben. Hij gaf ons heerschappij over de aarde en wilde dat wij ons leven samen met Hem zouden leven—met al onze vreugde en verdriet, onze ups en downs.
Op dat moment kreeg ik een beeld voor ogen: een ongeboren kind in de buik van zijn moeder, zacht vastgehouden door de handen van God. Zo ziet God ons—kostbaar, geliefd en altijd in Zijn handen.
Een vriendin van mij heeft het getekend:
Volgens statistieken van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) sterven jaarlijks wereldwijd 800.000 mensen door zelfmoord. De WHO meldt dat elke 40 seconden iemand zelfmoord pleegt, en elke 3 seconden doet iemand een poging tot zelfmoord.
Wat als we ons zouden beseffen dat ons leven geen toevalligheid is? Dat er iemand is die om ons geeft en een doel voor ons heeft?
Ben ik hier toevallig?
Het is geen toeval dat je vandaag hier bent. Het is geen toeval hoe je eruitziet, welke persoonlijkheid en talenten je hebt, en zelfs waar je geboren bent.
In Amos 3:7 staat: “De Heer, God, doet niets zonder een plan.”
Soms denken we negatief over onszelf, maar de Bijbel vertelt ons dat God voor ieder van ons de bestemming en het Koninkrijksdoel van ons leven in een boek heeft vastgelegd.
Psalm 139:16 luidt: ”Uw ogen hebben mijn ongevormd begin gezien, in Uw boek beschreven, de dagen dat zij gevormd werden, toen er nog niet een bestond.”
Nog voordat we bestonden, ‘zag’ God ons al in onze aardse vorm. Hij kende de dagen die we op aarde zouden doorbrengen. Ieder van ons heeft een persoonlijk boek waarin Gods plannen voor ons leven zijn vastgelegd, evenals de rol die Hij voor ons in het Koninkrijk heeft bepaald. De strijd draait om de verwezenlijking op aarde van alles wat in dat boek is vastgelegd.
“Want wij zijn Zijn maaksel, geschapen in Christus Jezus om goede werken te doen, die God van tevoren bereid heeft, opdat wij daarin zouden wandelen” Efeze 2:10.
Het Griekse woord voor ‘maaksel’ is poiema, waar het Engelse woord ‘poem’ (gedicht) van is afgeleid. Wij zijn een gedicht, door God in de hemel geschreven en naar de aarde gebracht. We zijn een gedicht met betekenis. Ons leven draagt een creatieve en bezielende boodschap. Onze tegenstander wil niet dat we onze identiteit en roeping omarmen.
Hij blijft kloppen en geeft ons nooit op!
Toen ik naar Nederland kwam, raakte ik verwijderd van Jezus. Zes jaar lang leefde ik zonder God en deed ik dingen die niet mochten. Maar Jezus bleef voor mij strijden. Ik vroeg me af hoe het mogelijk was dat Hij me nooit had opgegeven. Het is omdat Hij een plan voor ons leven heeft dat niet afhangt van wat we doen, maar van wie we zijn.
In 2 Timotheüs 1:9 staat:
“Hij heeft ons zalig gemaakt en geroepen met een heilige roeping, niet overeenkomstig onze werken, maar overeenkomstig Zijn eigen voornemen en genade, die ons gegeven is in Christus Jezus voor de tijden der eeuwen”.
En in Romeinen 8:29-30
“Want hen die Hij van tevoren gekend heeft, heeft Hij er ook van tevoren toe bestemd om aan het beeld van Zijn Zoon gelijkvormig te zijn, opdat Hij de Eerstgeborene zou zijn onder vele broeders”.
Zoals we hier zien, hebben wij een roeping en om deze te vervullen, heeft God ons unieke persoonlijkheden, gaven, talenten en DNA gegeven.
Hosea 11:4 NBG51
“Met mensenbanden trok ik hen, met koorden der liefde; Ik was hun als degenen die het juk van hun kinnebak hieven. Ik neigde Mij tot hem, gaf hem te eten.”
Wat vind jij ervan?
Wat zijn jouw gedachten hierover? Hoe voelt dit voor jou, diep van binnen? Misschien roept het vragen op, of brengt het je tot nadenken over hoe jij het leven ziet en beleeft. Wat betekent dit voor jou persoonlijk, in jouw eigen reis door het leven? Neem even de tijd om erbij stil te staan en je af te vragen: wat resoneert er in mijn hart? Welke gevoelens of gedachten komen naar boven? Ik ben benieuwd hoe jij dit ziet en wat jouw perspectief hierop is.
Laat een bericht achter!
